یکی از مهمترین راهکارهای تحقق بهره وری ، بکارگیری سیستم کنترل و نظارت مستقیم و غیرمستقیم می باشد که بعنوان یکی از اجزای اصلی مدیریت محسوب می گردد. سازمان هم نیاز به مراقبت و نگهداری دارد. کنترل ، موفقیت و بقای سازمان را تضمین می کند. هدف از نظارت و کنترل ، اصلاح و بهبود مستمر سیستم می باشد.
مدیریت نظارت و کنترل تا جایی موثر است که تبدیل به بروکراسی و وسواس مدیریتی نشود و تبدیل به موانع خودساخته نشود.
کنترل و نظارت به هم مربوط و وابسته اند ولی با هم تفاوت دارند. بازديد و مراقبت از شیوه اجراي عمليات در مقايـسه با وضع مطلوب و نیز تغيير عمليات جهت جلوگيري از انحراف برنامه های پيشبيني شده مي باشد.
منظور از نظارت ، كسب اطلاعات از طريق مشاهدات میدانی و بررسي وضع موجود و روند پيشرفت كارها در مقايسه با وضع مطلوب است.
كنترل هم به منظور بازگردانيدن سيستم اجرايي بصورت صحیح و مطلوب از طريق انجام كارهاي اصلاح كننده مي باشد كه يك فرايند اجرايي و عملياتي می باشد.
نظارت، مهمتر و مقدم بر كنترل مي باشد زيرا نظارت ، مقوله ای مشاهده اي و تحقيقي مي باشد و اگر در کشف انحرافات جريان عملياتي ، موردي ديده نشود نيازي به كنترل نخواهد بود.
خودکنترلی ، راهکاری مناسب تری است که بایستی تبدیل به فرهنگ سازمانی جاری شود تا با مسئولیت پذیری و آموزش کارکنان، خسارت های کمتری متوجه سازمان شود. خوداظهاری، بخشی از فرآیند خودکنترلی می باشد که بسیار مفید و سازنده است.
برای کنترل اثربخش ، بایستی معیارهای استاندارد جهت سنجش و تشخیص طراحی شود و براساس آن سنجیده شود. بنابراین وجود آمار و اطلاعات تحلیلی ، قدرت پیشبینی، نظارت و کنترل را بیشتر می نماید.
وجوه و مناظر مختلفی جهت نظارت وجود دارد که با فعال سازی همه این ابزارها ، ضریب خطاها به شدت کاهش می یابد. از اینرو گزارش های ادواری ، مستمر ، اتفاقی و تطبیقی ، زمینه مراقبت و نگهداری را مهیا می کند.
ما راهکارهای چابکی را تجربه کرده ایم که مسیر کنترل ، مراقبت ، نظارت و نگهداری را هموار می نماید.